به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

عبور حضرت موسی (ع) از دریا

تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۰۰۲۵۸

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، در حالی که فرعونیان به فکر قتل موسی بودند ، موسی علیه السّلام به دعوت خود ادامه می داد، تهدید و بیم، او را منصرف نکرد .او همچنان فرعون را به سوی ایمان به خدای خود می‌خواند و از او می‌خواست که به جانب آفریدگار زمین و آسمان‌ها بازگردد و بنی اسرائیل را به او بسپارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ولی این خواسته، برای فرعون ستمگر و یاغی قابل تحمل نبود، لذا به خودخواهی خود افزود و در جهالت خویش بیشتر فرورفت.
فرعون افراد منحرف قوم خود را که با ذلت انس گرفته بودند و زندگی نکبت بار و بردگی را پذیرفته و با آن خو گرفته بودند نزد خود خواند تا قدرت و شوکت خود را برای آنان یادآوری کند و آنان را در تحمل کفر و ذلت پایدار سازد. فرعون در این میان به افکار عمومی مراجعه کرد و گفت: «مگر سرزمین مصر و این نهر‌هایی که در زیر پرچم حکومت من جاری است، متعلق به من نیست؟! مگر بصیرت ندارید؟! آیا من از این مرد ضعیف و حقیر که قادر به تکلم واضح و فصیح نیست، برتر نیستم. اگر او راست می‌گوید چرا دستبند‌های طلا بدست او نیفکنده اند و چرا فرشتگان دوشادوش او را همراهی نمی‌کنند؟!

قوم فرومایه، چون سخنان فرعون را شنیدند، با پیروی و اطاعت از او موجب ادامه ظلم و ستم او شدند. آنگاه که فرعون به خودسری و خودخواهی خود افزود و راه دروغ و مغالطه را پیش گرفت و حجت آشکار موسی را نادیده گرفت، جایی برای صبر و موردی برای ادامه برهان باقی نماند. فرعون با خودسری بر قوم خود چیره شد و انواع ذلت و خواری را به بنی اسرائیل تحمیل کرد، لذا خدای تعالی به موسی دستور داد تا به فرعون و قوم او اعلان نماید که بزودی خدا کیفر کفر و جزای آزار بنی اسرائیل را به آنان می‌رساند.

چیزی نگذشت که خدای یکتا فرعونیان را با نقص اموال و ثمر اشجار و قلت افراد مواجه ساخت و رود نیل فرونشست، آب آن کم و نفع آن ناچیز شد و کشتزار‌های آنان به خشکی گرایید. برداشت میوه و محصول آنان کم و درختهایشان پژمرده گشت. سپس کشت و زرع و دام‌های آن‌ها را گرفتار طوفان و باران سیل آسا کرد و در ادامه انبوه ملخها، چون سیل بر باقیمانده مزارع آن‌ها جاری شد و پس از آن شپش‌ها بر فرعونیان مسلط شدند و خواب از چشمشان ربودند، سپس خانه و زندگی آن‌ها را پر از قورباغه ساخت تا جایی که آن‌ها به ظرف‌های غذا و آب و لباس فرعونیان راه یافتند.

در ادامه از بینی آنان خون جاری گشت و خدا اموالشان را تباه و نابود ساخت تا کیفر خطا و کفرشان را بدهند آنگاه که عذاب روزافزون متوجه قوم گردید، گفتند: «ای موسی! از خدا به عهدی که تراست بخواه تا این عذاب و بلا را از ما دور کند. بر این پیمان اگر رفع بلا کردی، به تو ایمان می‌آوریم و بنی اسرائیل را بهمراهی (و متابعت) تو می‌فرستیم». [۲]خدا برای اتمام حجت بلا را از آنان دور ساخت، تا شاید راه رستگاری پیش گیرند و با قبول حکمت و برهان روشن به راه راست هدایت گردند و از کفر روگردانند، اما فرعونیان با خلاصی از بلا و عذاب پیمان خود با خدا را می‌شکنند و از خیانتکاران گشته و دچار قهر و عذاب می‌شوند.

خروج بنی اسرائیل از مصر
سرانجام پرده جهالت از دیدگان بنی اسرائیل برداشته شد و آن‌ها راه هدایت و رستگار را در دعوت موسی یافتند و به این منظور متوجه رسالت او شدند و در جستجوی رحمت، نزد وی شتافتند. زیرا بنی اسرائیل سال‌های متمادی با فقر و ذلت و در بردگی فرعون روزگار گذرانده بودند و در این مدت عذاب‌ها و شکنجه‌های بسیاری را تحمل کرده بودند. با شکوفایی ایمان در بنی اسرائیل، آیات حق در برابر آن‌ها مانند روز روشن شد و در حمایت موسی و بدون توجه به تهدید فرعون، آماده هجرت و خروج از مصر شدند. موسى علیه‌السلام از طرف خداوند متعال مأمور شد، بنى‌اسرائیل را با خود برداشته و به سوى فلسطین برد تا از ظلم و تعدى فرعونیان نجات یابند.

با غروب آفتاب، قوم بنی اسرائیل در جستجوی سعادت و سلامت و دوری از ستمگران از سرزمین مصر خارج و به سمت بیت المقدس رهسپار شدند. ترس از جان و بیم تعقیب بر شتاب حرکت بنی اسرائیل می‌افزود و نور ایمان مسیر آن‌ها را روشن می‌ساخت، تا اینکه سرزمین خشک مصر را پشت سر گذاشتند و ناگهان خود را در مقابل دریایی ژرف و عمیق یافتند که سد بزرگی بر سر راهشان محسوب می‌شد، لذا وحشت و هراس وجود آن‌ها را فراگرفت، زیرا بیم تعقیب سربازان فرعون را داشتند و از ادامه مسیر نیز ناامید بودند.

بیم و اضطراب بر آنان سایه افکند و ترس وجودشان را فراگرفت، زیرا فرعون بنی اسرائیل را بردگان سرکش و فراری می‌دانست که از انجام خدمت سرباز زده اند و سربازان پیاده و سواره خود را برای دستگیری، به تعقیب آن‌ها فرستاده است و هر لحظه بیم آن می‌رود که فرارسند و بنی اسرائیل را مورد حمله و هجوم قرار دهند.

شدت ناراحتی و هراس از رسیدن سربازان فرعون جان به لب بنی اسرائیل رسانده بود که ناگهان پیشاهنگان لشکر فرعون از دور پدیدار شدند. در این هنگامه سخت فریاد و ناله‌ای دردناک به همراه موجی از یأس و استمداد فضا را پر کرد و صاحب این ناله و فریاد یوشع فرزند نون از قوم بنی اسرائیل بود. وی گفت:‌ای حکیم خدا تدبیرت چیست؟ طوفان حوادث ما را تهدید می‌کند! دریا در پیش روی ما و دشمن پشت سر ماست، چاره‌ای غیر از مرگ و مفری غیر از هلاکت نداریم. موسی پاسخ داد: من مأمور شده ام به دریا بزنم و شاید بزودی دستور دیگری در اجرای آن برسد، چراغ امید در دل قوم روشن شد، ولی لحظاتی بعد دوباره شدت بیم و هراس به مانند طوفانی نور امید را در دل آن‌ها خاموش کرد. امید پیروزی و آسایش از صفحه دل آنان پاک شد و خود را تسلیم قضای الهی نمودند و از ظلم ستمگران به درگاه خداوند رحیم پناه بردند.

دریا شکافته شد
از جانب خداوند به موسی علیه السّلام وحی شد،‌ای موسی! عصای خود را به دریا بزن! موسی عصا را به دریا زد، خورشید امید بنی اسرائیل از دل شب تار طلوع کرد و ناگهان دوازده راه به تعداد دوازده سبط بنی اسرائیل در میان دریا آشکار گشت تا هر سبطی از طریقی عبور کنند، آفتاب و باد نیز بستر دریا را خشک کردند و راه‌ها آماده عبور شدند و اکنون بنی اسرائیل در امنیت و ظل توجه خدای متعال وارد دریا گشتند و خدا پیغمبرشان را ایمنی داد و فرمود: «راهی خشک، در دریا برای آنان پیدا کن! نه از تعقیب و رسیدن فرعونیان بیمناک باش و نه در (غرق شدن) اندیشه دار». دوازده طایفه بنی اسرائیل آسوده و ایمن به سوی خشکی می‌دوند و آب متراکم از دو طرفشان مانند کوهی بلند، استوار است تا آن‌ها به سلامت از دریا خارج شوند.

ناگهان به عقب سر نگریستند و دیدند که فرعون و لشکریانش نیز قصد ورود به دریا را دارند و می‌خواهند از همان راه‌هایی که بنی اسرائیل آمده اند عبور نمایند و به بنی اسرائیل برسند.  فرعونیان نیز وارد دریا شدند و بار دیگر اضطراب و وحشت بر بنی اسرائیل غالب شد و ترس وجود آنان را فراگرفت، زیرا بیم آن داشتند که با عبور از دریا، بار دیگر فرعونیان به آن‌ها برسند.

بار دیگر قلب‌ها متوجه موسی علیه السّلام شد، چشم‌ها به جستجوی وی پرداخت، تا خدای موسی این بلای تازه را از جانب آن‌ها بگرداند. در همین موقع بود که موسی تصمیم گرفت دعا کند تا دریا به حال خود بازگردد و فاصله بین فرعون و بنی اسرائیل را پر کند و مانعی بر سر آن‌ها ایجاد شود تا بنی اسرائیل از خشم فرعون آسوده گردند. هنوز تصمیم موسی در قلبش بود که خدا به موسی وحی کرد: دریا را به حال خود آرام بگذار، عصای خود را به دریا مزن تا آب دریا تغییر نکند، زیرا خدا نمی‌خواهد دریا بین تو و فرعونیان فاصله شده و آنان به سلامت به سرزمین خود بازگردند. بلکه خدا تصمیم به غرق و نابودی فرعونیان گرفته است.

فرعون و لشکریانش به دریا نظر کردند و، چون دیدند راه‌های دریا در مقابل آن‌ها آماده عبور است فکر کردند از این مسیر حرکت می‌کنند و به بنی اسرائیل می‌رسند. غرور دیده عقل آنان را کور ساخت، در این حال فرعون از سر غرور و خودخواهی و گزافه گویی رو به همراهان خود کرد و گفت: به دریا نگاه کنید، ببینید به دستور من چگونه شکافته شده و تسلیم اراده من گشته تا بردگان فراری خود را دستگیر کنم. «وَ لَقَدْ أَوْحَینا إِلی مُوسی أَنْ أَسْرِ بِعِبادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقاً فِی الْبَحْرِ یبَساً لا تَخافُ دَرَکاً وَ لا تَخْشی» (طه، آیه ۷۷)؛ و به موسی وحی کردیم که بندگان (مؤمن) مرا شبانه از شهر بیرون بر (و به اعجاز و لطف ما) راهی خشک از میان دریا پدید آور، نه از تعقیب و رسیدن فرعونیان بیمناک باش و نه (از غرق شدن) اندیشه دار.

فرعونیان غرق شدند
قوم فرعون این اعجاز شگفت انگیز را به حساب فرعون گذاشتند و نسبت به قدرت و نصرت فرعون امید بیشتری پیدا کردند و، چون سیلی خروشان به راه‌های گشوده در میان دریا سرازیر شدند، تا خود را به بنی اسرائیل برسانند، اما هنوز فرعونیان به وسط دریا نرسیده بودند که شکاف دریا پر و دیواره‌های آن به یکدیگر متصل شد و تمامی آن‌ها را در کام خود غرق کرد تا عبرتی برای دیگران شوند.

فرعون مجد و عظمت خود را فراموش کرد و حقیقتی را که سال‌های متمادی بر او پوشیده بود درک کرد و ناگهان خود را بنده‌ای کم خرد و حقیر یافت که هیچ چاره‌ای به نظرش نمی‌رسد و از خود قدرت و نیرویی ندارد سطوت و قدرت او، چون ابر سیاه و تاریک به یکباره از جلو دیدگانش به یکسو رفت شعاع نور حق در قلبش نفوذ کرد؛ و قد بهرت فلا تحفی علی احد

الا علی احد لا یعرف القمرا [۵]در همین لحظات جان دادن بود که فرعون ایمان آورد و گفت: «اینک من ایمان آوردم و شهادت می‌دهم که معبودی جز خدای بنی اسرائیل نیست و من هم تسلیم فرمان او هستم.».

اما خدا مکر این یاغی ستمگر را که مال و جان مردم را به تباهی و هلاکت کشانده بود نپذیرفت و او را به مکافات و کیفر اعمال ناشایست خود رساند.

شکاف دریا پر شد و با برخورد دو دیواره کوه پیکر آب، صدای مهیبی به هوا برخاست. بنی اسرائیل از موسی پرسیدند، این صدای سهمگین از چه بود؟! موسی فرمود: خدا فرعون و همراهانش را در دل دریا غرق نمود. روحیه ضعیف بنی اسرائیل قادر نبود مرگ فرعون را باور کند، زیرا در دوران اسارت آن چنان توهم و خیال بر افکار آن‌ها غالب شده بود که باور مرگ فرعون برای آن‌ها بسیار بعید به نظر می‌رسید، لذا به موسی گفتند: فرعون نمرده است، مگر ندیدی که او روز‌ها و ماه‌ها بدون آب و غذا بسر می‌برد و این توهم همچون پرده و تاریکی بر قلب بنی اسرائیل سایه افکند.

در این حال خدای متعال، امواج دریا را فرمان داد تا کالبد بیجان فرعون را کنار ساحل دریا اندازد تا حدس و گمان و توهم واهی بنی اسرائیل از بین برود. زیرا اگر جسد فرعون میان دریا مانده بود چه بسا می‌گفتند: او در جهان دیگری زندگی می‌کند و دچار تفرقه و تکذیب موسی می‌شدند. باید خدا زبان دروغگویان را لال و نفسهایشان را در سینه‌ها حبس گرداند و دریا این بدن درهم شکسته و این سلطان واژگون شده را بیرون اندازد؟

بنی اسرائیل با وحشت و نگرانی مرگ این ستمگر کینه توز را دیدند، خدا فرعون و لشکریانش را غرق ساخت و بدن فرعون را بیرون انداخت تا عبرتی برای مردم آینده باشد. نشانی گویا از قدرت، اعجاز و نعمتی که خدای جهانیان بر بشر جاری ساخته است.

منبع: 

https://hawzah.net/

https://portal.anhar.ir/

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: بنی اسرائیل بنی اسرائیل بنی اسرائیل میان دریا راه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۰۰۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«روایت اول» از ردیف یک موسیقی‌دان مهم منتشر شد/خواندن یک قصه جالب

محمدباقر زینالی پژوهشگر، مدرس، آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود از انتشار تازه ترین اثر پژوهشی‌اش خبر داد و گفت: به تازگی اثر پژوهشی را با عنوان «روایت اول» از ردیف‌نوشته موسیقی معروفی براساس نگارش لطف الله مفخم برای ویولن را بازگردانی و تصحیح کرده ام که به نظرم یکی از آثار پژوهشی است که می تواند در حوزه های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

وی در توضیحات تکمیلی پروژه خود بیان کرد: «ردیف» یکی از مهم ترین منابع موسیقی سنتی ایران است که آموزش و اجرای آن از دوره ناصری به تدریج همه گیر شد و یادگیری آن جزو جدایی ناپذیر یادگیری موسیقی سنتی در سال های اخیر شده است. در این مسیر معتبرترین این ردیف ها، ۲ ردیف «میرزا عبدالله» و «آقاحسینقلی» است که هر ۲ ردیفِ سازی محسوب می‌شوند که یکی برای سه تار و دیگری برای تار تدوین شده بود. هرچند نسخه ای که از ردیف «میرزاعبدالله» در حال تدریس است با تار و توسط نورعلی برومند روایت شده است. البته که هر دوی این استادان شاگردان زیادی داشتند که دانسته های خود را به آنها آموزش می دادند تا مطالب منتقل شده و موسیقی حفظ شود. یکی از این شاگردان با استعداد، درویش خان بود که بعد از اتمام دوره شاگردی ردیف، خلاقیت های زیادی نیز در موسیقی ایجاد کرد که از آن جمله می توان به ردیفی برای تدریس با تار اشاره کرد که وی با تنظیمی متفاوت آن را به شاگردان خود تدریس می کرد. از شاگردان معروف درویش خان هم می توان به مرتضی نی داوود و موسی معروفی اشاره کرد که این ردیف را درس گرفته و تدریس می‌کرده اند.

این پژوهشگر گفت: موسی معروفی علاوه بر تدریس، اقدام به نوشتن یادگرفته های خود به صورت نت کرد. جالب اینکه در آن زمان که معروفیِ جوان شروع به نوشتن این ردیف کرد، کمتر کسی در ایران به نت نویسی آشنا بود پس کاری که موسی معروفی انجام داده، در آن دوره پروژه ای بسیار خاص و مهم به نظر می آمد. در گذر زمان این نوشته، در سال ۱۳۱۸ به دست لطف الله مفخم پایان می‌رسد و این هنرمند به سبب شاگردی که نزد ابوالحسن صبا کرده بود این نت ها را به کوک های مرسوم در ویولن منتقل کردتا شاید مورد استفاده نوازندگان ویولن و حتی در تدوین ردیف ویولن صبا قرار بگیرد. ولی این اتفاق نمی‌افتد و نوشته های مفخم تا سال ۱۳۵۶ بدون استفاده می‌ماند. در این سال دست نوشته ها بدون تصحیح توسط فرهنگستان هنر چاپ می شود و در بحبوبه پیروزی انقلاب اسلامی آنچنان که باید دیده نمی شود.

زینالی توضیح داد: سال ۱۳۸۲ به صورت اتفاقی نسخه ای از این کتاب را در کهنه کتاب فروشی‌ای دیدم و آن را خریدم تا شاید استفاده ای از آن داشته باشم. البته تا سال ها فکر می کردم این کتاب همان ردیفی است که به نام ردیف موسی خان معروف است. بعدها متوجه اشتباه خود شدم و در محتوای کتاب کنجکاو شدم. از سال ۱۳۹۳ شروع به کار کردن روی این کتاب کردم و نت ها را برای سهولت اجرا به کوک های مرسوم در ردیف های تار منتقل کردم. بعدها این نوشته ها را تایپ کردم و به فکر چاپ آنها افتادم. سال ها دنبال ناشر معتبر برای چاپ درخور آن بودم. متاسفانه ناشران مختلفی که به آنها مراجعه می کردم همکاری برای چاپ نداشتند و از سال ۹۷ تا ۱۴۰۲ این داستان وقفه ای طولانی برای چاپ کتاب ایجاد کرد. حتی در خلال این پیگیری ها متوجه شدم یک هنرمند و مدرس شناخته شده حوزه موسیقی مانع چاپ این مجموعه توسط چند ناشر شده است. چون این کتاب را با کتاب ردیف موسی معروفی در تضاد می دیده و صراحتا به من گفت که این کتاب ردیف موسی خان را تضعیف خواهد کرد. چون کارشناسی کتاب توسط آن ناشران به این هنرمند موثر موکول شده بود که این جواب منفی مانع از چاپ کتاب در آن سال ها شد. البته در نهایت، کتاب «روایت اول» به صورت ناشر مولف چاپ شده است.

این نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: اشتباهی که در این مدت در برخورد دوستان با این کتاب متوجه شدم این بود که همه فکر می‌کنند این کتاب همان ردیف معروفی است اما این اشتباه به جهت نام موسی معروفی است که روی جلد آمده و پیشینه این ردیف را نمی‌شناسند. به نوعی می شود اذعان کرد که این ردیف را می توان ردیف «درویش خان» نامید. ضمن اینکه این کتاب برای کسانی که علاقه‌مند به پژوهش درباره ردیف و روند شکل‌گیری و رشد آن هستند، می‌تواند سودمند باشد و کاری که من انجام دادم پژوهشی روی زندگی موسی معروفی و لطف الله مفخم پایان، تصحیح اشتباهات موجود در نسخه اصلی کتاب، انتقال به کوک‌های جدید و مضراب‌گذاری نت ها برای ساز تار بوده است.

وی در پایان تصریح کرد: این ردیف به تنهایی هنوز قابلیت آن را ندارد که به صورت مستقل به عنوان ردیف استفاده شود. باید پژوهش بیشتری درباره جمله بندی‌ها و رفع اشکالات آن انجام شود تا ابهامات کامل رفع شود. همین طور، در تلاشم که نسخه ای صوتی از آن تهیه کنم تا نتها مفهوم صوتی پیدا کنند و نغمات و ملودی‌های جدید به گوش ردیف دوستان و علاقه‌مندان موسیقی ایرانی برسد.

کد خبر 6096823 علیرضا سعیدی